Een veel voorkomende aandoening bij honden van middelbare leeftijd en senioren is een blauwe troebele waas die het oog van de hond bedekt. Dit kan er eng uitzien, en wordt vaak gezien als een teken van gezichtsverlies, maar is het zo erg als het lijkt? Lees verder voor meer informatie.
Wat is een blauwe waas over de ogen bij een hond?
Het komt vaak voor dat er een blauwe waas over het oog van een hond komt. Het ziet eruit als een lichtblauwe troebele laag over het oog – een aandoening die Nucleaire Sclerose wordt genoemd. Het klinkt misschien wat onheilspellend, maar in de meeste gevallen is dit gewoon de medische term voor een blauwe verkleuring van de ooglens. Het komt meestal voor bij oudere honden en is vaak een teken van ouderdom en hoeft geen gezichtsverlies te veroorzaken.
Er zijn andere aandoeningen waardoor een hond een blauwe troebele waas in zijn oog kan ontwikkelen, waaronder:
- Cataract
- Glaucoom
- Zweren
- Hoornvlies dystrofie
- Uveïtis Anterior
Als je merkt dat je hond een blauwe waas ontwikkelt of je ziet veranderingen in het vermogen van je hond om te focussen, overleg dan met je dierenarts. Die kan je adviseren over de gezondheid van de ogen van je hond en wat je kunt verwachten naarmate hij ouder wordt.
Aandoeningen die een blauwe oogwaas veroorzaken
Aandoeningen die nucleaire sclerose bij honden veroorzaken zijn meestal mild en behandelbaar met medicijnen. Andere aandoeningen kunnen een meer grondige behandeling vereisen en helaas zijn er een klein aantal aandoeningen die vaak niet te behandelen zijn.
GLAUCOMA
Dit is een aandoening die wordt veroorzaakt door een verhoogde oogdruk, als gevolg van een onbalans tussen de aanmaak en afvoer van vocht. Een blauwe waas of vertroebeling van het oog is een veel voorkomend symptoom, samen met krabben aan het oog, roodheid, waterige afscheiding en verminderd zicht.
Bepaalde rassen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van glaucoom, waaronder de Samojeed, Labradors, Engelse & Amerikaanse Cocker Spaniels en Bassett Hounds.
Secundair glaucoom kan ook veroorzaakt worden door letsel of een onderliggende aandoening zoals staar, lensluxatie of een tumor.
CATARACTS
Staar is een vertroebeling van de lens, de oogstructuur die het licht doorlaat en op het netvlies projecteert. Verwondingen aan de lens of natuurlijke degeneratie door ouderdom zorgen ervoor dat de structuur van de lens verandert, waardoor staar kan ontstaan.
Staar verhindert de doorgang van licht door de lens, waardoor het gezichtsvermogen vermindert en uiteindelijk volledig verloren gaat. Aandoeningen als diabetes kunnen staar veroorzaken, omdat een hoog suikergehalte in het bloed suiker in het oog toelaat, waardoor de lens troebel wit wordt.
Lees Ook: Staar bij honden oorzaken en behandelingen
ZWEREN
Zweren in het oog worden meestal veroorzaakt door letsel zoals een kras of beschadiging door een vreemd voorwerp. Deze schade kan een troebele laag over het oog veroorzaken, en daarnaast ontstekingen en scheelzien.
Rassen die de meeste kans hebben op zweren zijn brachycefale rassen zoals Mopshonden, Boxers en Bulldogs, maar ook Highland Terriers en King Charles Spaniels.
De meeste zweren blijven beperkt tot de hoornvlieslaag (oppervlak) van het oog en genezen vanzelf of met behulp van oogdruppels. Voor diepere zweren kan antibiotica nodig zijn om een bacteriële infectie te voorkomen, of een operatie als de structuur van het oog misvormd is.
Hoornvlies troebelingen (cornea dystrofie)
Er zijn 3 soorten hoornvliesdystrofie – epitheliale, stromale en endotheliale. Epitheliale corneale dystrofie is een oppervlakkige aandoening die zich beperkt tot het oppervlak van het oog. Symptomen zijn scheelzien, gevoeligheid voor licht en kleine vlekjes troebelheid.
Stromale dystrofie van het hoornvlies verwijst naar schade in de middelste laag van het hoornvlies. Deze aandoening wordt vaker veroorzaakt door vetafzettingen en komt het meest voor bij jongere honden. Troebelheid wordt meestal waargenomen in het midden van het oog.
Endotheliale hoornvliesdystrofie beschrijft problemen met de diepste laag van het hoornvlies. In het beginstadium van de aandoening zijn er soms geen lichamelijke symptomen en daarom is de diagnose moeilijker te stellen. Vocht bouwt zich op naar de randen van het hoornvlies en veroorzaakt troebelheid. Deze aandoening komt het meest voor bij honden van middelbare leeftijd en senioren.
Uveitis Anterior, inwendige oogontsteking
Dit is de medische term voor een ontsteking van de uvea, het gebied aan de voorkant van het oog waarin zich bloedvaten bevinden. De iris en de pupil worden door deze aandoening aangetast, wat pijn, troebele ogen en verlies van gezichtsvermogen veroorzaakt.
Andere symptomen zijn zwelling, scheelzien en een waterige afscheiding. De oorzaken zijn divers, maar omvatten:
- Bacteriële infectie
- Parasieten
- Verwonding, d.w.z. krabben of een vreemd voorwerp
- Tumoren
- Auto-immuunziekten
- Kanker
- Virussen zoals distemper of hondenherpesvirus (CHV)
De behandeling varieert afhankelijk van de ernst van de aandoening. Meestal worden lokale zalven of antibiotica gebruikt. In ernstigere gevallen, zoals tumoren, kan een operatie nodig zijn. In zeldzame gevallen kunnen chirurgen geen andere keuze hebben dan het oog te verwijderen voor de gezondheid van de hond.
Wanneer moet je hulp zoeken?
Als je een klein plekje troebel wit of grijs in het oog van je hond opmerkt dat binnen een paar dagen lijkt te verbeteren, heeft je hond hoogstwaarschijnlijk een krasje of vreemd voorwerp in zijn oog gehad, zoals een graszaadje of kleine doorn.
Je moet een dierenarts raadplegen als de troebeling aanhoudt, groter wordt of je hond andere symptomen ontwikkelt, zoals jeuk, zwelling, gevoeligheid voor licht of verminderd zicht.
De meeste oorzaken van nucleaire sclerose zijn gemakkelijk te behandelen met oogdruppels of antibiotica, maar een andere behandeling kan nodig zijn als de troebeling aanhoudt of het zicht van je hond verslechtert.